UM Nidzica

cittaslowpolska.pl

Imieniny

Dziś jest: piątek, 29.03.2024
Imieniny: Eustachego, Wiktoryna

Pogoda

Kalendarium

Kalendarz Burmistrza Nidzicy
«Poprzednimarzec 2024Następny»
PON WT ŚRO CZW PT SOB ND
1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
Brak wydarzeń w wybranym okresie

Banery

  • NOK
  • ZOOiS
  • Biblioteka
  • Baner
  • hala
  • Baner
  • Baner
  • Nida
  • wioska
  • lgd

Stanowisko wraz z propozycjami zmian mających na celu usuwanie możliwych barier mogących się pojawić w działalności mikroprzedsiębiorstw

w sprawie projektu ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej – projektowanych zmian w ustawach podatkowych mających znaczenie dla działalności przedsiębiorcy.

Stanowisko przygotowano na podstawie analizy zleconej przez Akademię Liderów Innowacji

i Przedsiębiorczości Fundację dr. Bogusława Federa w projektowanych regulujących zasady

tymczasowego zarządzania przedsiębiorstwem przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną po

jego śmierci oraz kontynuowania działalności gospodarczej wykonywanej przy użyciu tego

przedsiębiorstwa.

Analiza i wystąpienie są działaniem w ramach misji Fundacji i serwisu Mikroporady.pl w

zakresie wsparcia mikro i małych przedsiębiorców oraz monitorowania barier ich

działalności.

Analizę i uwagi przygotował dla Akademii Liderów zespół Kancelarii Juris w składzie:

 adw. Jan A. Stefanowicz

 r. pr. Agnieszka Kozieł

Strona 2 z 21

Wstęp

Aktualnie w toku prac legislacyjnych na etapie konsultacji społecznych i opiniowania

znajduje się przygotowany przez Ministerstwo Rozwoju i Finansów projekt z dnia 14 lipca

2017 r. ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej.

Przedmiot nowej regulacji obejmuje zasady tymczasowego zarządzania

przedsiębiorstwem przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną po jego śmierci oraz

kontynuowania działalności gospodarczej wykonywanej przy użyciu tego przedsiębiorstwa.

Jak wskazuje projektodawca w uzasadnieniu projektu celem ustawy jest stworzenie ram

prawnych dla płynnej kontynuacji działalności wykonywanej przez zmarłego przedsiębiorcę –

osobę fizyczną w okresie przejściowym, tj. od śmierci przedsiębiorcy (otwarcia spadku) do

czasu ustalenia następców prawnych przedsiębiorcy i rozstrzygnięcia o dalszych „losach”

przedsiębiorstwa. Ustawa reguluje w związku z tym zasady tymczasowego zarządzania

przedsiębiorstwem przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną po jego śmierci oraz

kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej przy użyciu tego

przedsiębiorstwa. Projektodawca zwraca uwagę, iż działalność gospodarcza prowadzona

indywidualnie przez osoby fizyczne jest zdecydowanie najpopularniejszą formą

wykonywania działalności gospodarczej w Polsce. Przedsiębiorców, osób fizycznych jest c.a.

1 300 000 versus 24 000 firm średnich i dużych, w tym różnego typu spółek. 99 procent

przedsiębiorców, osób fizycznych to mikro i mali przedsiębiorcy. Pomimo, iż brak tu jest

danych statystycznych i ze sprawozdawczości ZUS oraz deklaracji podatkowych to nie

wynika, to jednak w zdecydowanej większości tych przedsiębiorstw pracują członkowie

rodziny. Wobec braku spójnych kompleksowych regulacji dla firm rodzinnych,

niesprzyjających systemów ubezpieczenia społecznego oraz nieuwzględniających pracę w

firmie rodzinnej regulacji podatkowych, system jako całość nie skłania do ujawniania pracy

członków rodziny, a jeżeli tacy pracują w przedsiębiorstwie, to są oni poddani

ubezpieczeniom i opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Tym samym wszystkie ujęcia i

badania ankietowe przynoszą tylko przybliżone szacunkowe dane na tyle odpowiadające

rzeczywistości, na ile przedsiębiorcy i osoby pracujące w przedsiębiorstwie w istocie

rodzinnym są skłonne ujawniać taką pracę nieopartą na zatrudnieniu.

Strona 3 z 21

W uzasadnieniu projektu ustawy wskazano, iż w świetle danych Instytutu Biznesu

Rodzinnego, firmy rodzinne stanowią 36% wszystkich polskich przedsiębiorstw oraz

wytwarzają 10% PKB naszego kraju. Zgodnie z innymi badaniami w Polsce w 2014 r. firmy

rodzinne stanowiły ok. 1-1,2 mln podmiotów gospodarczych, z czego duży odsetek stanowiły

firmy jednoosobowe, reprezentujące sektor MŚP, które generowały prawie 40% polskiego

PKB oraz dawały zatrudnienie dla ok. 50% polskich pracowników. Raczej te ostatnie badania

są bardziej prawdopodobne i firmy rodzinne, w tym szerokim rozumieniu to ponad 90 procent

polskich przedsiębiorstw. Dlatego sprawy regulacji, takich kompleksowych, spójnych, a nie

wycinkowych są kluczowe dla polskiej gospodarki. Podstawową słabością przedkładanej

regulacji jest to, iż pomimo właściwego kierunku, pilnej konieczności uregulowania sprawy

dziedziczenia przedsiębiorstwa nie jest to dokonywane w szerszym kontekście regulacji, o

czym dalej w pkt 2.

Uwzględniając powyższe, w ślad za argumentacją w uzasadnieniu, projektodawca

wychodzi naprzeciw potrzebom rynku i obrotu tworząc w nowej regulacji nowe instrumenty

prawne, które niestety tylko mają rozwiązać problem sukcesji pokoleniowej w firmach

rodzinnych. Takim instrumentem jest wprowadzany do porządku prawnego tzw. zarząd

sukcesyjny przedsiębiorstwa. Projekt ustawy reguluje w kolejnych rozdziałach:

- zarząd przedsiębiorstwem w spadku (art. 4-6 projektu),

- zarząd sukcesyjny (art. 7-22 projektu),

- zarząd przedsiębiorstwem w spadku do dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego albo

wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego (art. 23-27 projektu),

- stosunki prawne dotyczące zmarłego przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa w spadku

(art. 28-34 projektu),

- zarząd sukcesyjny w przypadku śmierci wspólnika spółki cywilnej (art. 35-39

projektu),

- podatki w okresie zarządu sukcesyjnego (art. 40 projektu).

Strona 4 z 21

W związku z tym, że nowa regulacja wprowadza zmiany o charakterze systemowym, w

projekcie znalazły się również propozycje zmian w przepisach ustaw powiązanych, zarówno

w obszarze prawa prywatnego, jak i publicznego. Dotyczy to 25 aktów prawnych, w tym k.c.,

k.p., ustaw podatkowych i ubezpieczeń społecznych.

Poniżej w pkt 1 przedstawiono główne rozwiązania nowej regulacji, a w pkt 2 uwagi do

projektowanych przepisów wraz z alternatywnymi propozycjami zmian w zakresie

obowiązujących aktów prawnych.

1. Istotne rozwiązania projektu

1.1. Słowniczek projektowanej ustawy

Dla potrzeb nowych przepisów w rozdziale 1 projektu w słowniczku (art. 3) wprowadza

się do systemu prawa nowe pojęcia i definicje, tj. m.in.:

 decyzja związana z przedsiębiorstwem – decyzja organu administracji publicznej, w

szczególności pozwolenie, koncesja, zezwolenie albo licencja, wydana wobec

przedsiębiorcy, związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez

przedsiębiorcę przy użyciu jego przedsiębiorstwa, także w przypadku, gdy sprawa w

przedmiocie udzielenia pozwolenia, koncesji, zezwolenia, licencji lub wydania innej

decyzji została załatwiona milcząco;

Definicja powyższa jest w zasadzie zbędna. Co wchodzi w skład przedsiębiorstwa stanowi

przepis art. 551 k.c,, a zgodnie z art. 552 k.c. czynność prawna mająca za przedmiot

przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co

innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych; co przy sukcesji

uniwersalnej pod tytułem ogólnym zapewnia przejście wszystkich niezbędnych praw,

uprawnień wynikających również z aktów publicznoprawnych.

 następca prawny przedsiębiorcy – pierwotny następca prawny przedsiębiorcy albo

osoba, która nabyła przedsiębiorstwo w spadku bezpośrednio od pierwotnego następcy

prawnego przedsiębiorcy lub małżonka przedsiębiorcy, w tym osoba prawna albo

jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, do której

wniesiono przedsiębiorstwo w spadku tytułem wkładu;

Strona 5 z 21

Wystarczające byłoby tu, aby wskazać, iż jest to osoba dziedzicząca przedsiębiorstwo albo

inny podmiot, który nabył przedsiębiorstwo od tej osoby przed objęciem do prowadzenia.

 pierwotny następca prawny przedsiębiorcy – osoba, która zgodnie z prawomocnym

postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku albo przedmiotu zapisu

windykacyjnego albo zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia nabyła

przedsiębiorstwo w spadku na podstawie powołania do spadku z ustawy albo z

testamentu albo na podstawie zapisu windykacyjnego;

Definicja zbędna. Osoba dziedzicząca jest zdefiniowana w prawie.

 udział w przedsiębiorstwie w spadku – prawo wynikające ze wspólności majątku

wchodzącego w skład przedsiębiorstwa w spadku, przysługujące następcy prawnemu

przedsiębiorcy lub małżonkowi przedsiębiorcy;

Uwaga jw.

 zapisobierca windykacyjny – osoba, na rzecz której przedsiębiorca uczynił zapis

windykacyjny, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo.

Uwaga jw.

1.2. Zarząd przedsiębiorstwem w spadku

W projektowanym art. 4 wprowadza się zasadę, iż w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy

do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego, a jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony

– do dnia wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, należące do spadku

po przedsiębiorcy przedsiębiorstwo, jego zorganizowana część albo udział we

współwłasności przedsiębiorstwa, także jeżeli jest przedmiotem zapisu windykacyjnego, a w

przypadku gdy przedsiębiorca w chwili śmierci pozostawał w związku małżeńskim, także

część majątku wspólnego małżonków obejmująca składniki przedsiębiorstwa, stanowią

przedsiębiorstwo w spadku.

Do przedsiębiorstwa w spadku będą zaliczane także składniki niematerialne i materialne, o

których mowa w art. 551 k.c., nabyte przez zarządcę sukcesyjnego na rachunek następców

prawnych przedsiębiorcy i małżonka przedsiębiorcy.

Strona 6 z 21

Właściwie cała ta regulacja jest również zbędna, gdyż nie budziło wątpliwości, a w

regulacjach od prawa rzymskiego po regulacje napoleońskie, jak i okresu międzywojennego,

nie jest sporne, iż w skład spadku wchodzą przedsiębiorstwa, z tą może różnicą, iż w Polsce

dominuje fikcja prawna, iż przedsiębiorca ma jedno przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo jako

zorganizowana część spadku, tu; pozostająca w tzw. ruchu, jest dostatecznie unormowana w

k.c., a jedyny problem to ten, iż w Polsce właśnie nie może nadal pozostawać w ruchu z

chwilą śmierci przedsiębiorcy; co zaburza zresztą ujęcie funkcjonalne przedsiębiorstwa. Dla

potrzeb definicji ekonomicznej i cywilnoprawnej większości krajów dla uznania

zorganizowanej części składników majątkowych za przedsiębiorstwo uznaje się tzw.

pozostawanie w ruchu czyli posiadające zdolność wytwarzania produktów lub usług i

wprowadzania ich na rynek ergo istotą ciągłości ruchu przedsiębiorstwa jest właśnie to, iż

zachowując wszelkie uprawnienia publicznoprawne, niezależnie od tego kto podmiotowo

rości sobie prawa do sukcesji. Na rachunek masy spadkowej i tym samym sukcesorów

prowadzony jest ruch przedsiębiorstwa na podstawie wszelkich uprawnień, które posiadał

przedsiębiorca; poza jednym wyjątkiem tzw. osobistych, wynikających z zawodowych,

osobistych kwalifikacji i uprawnień, które może tylko przedsiębiorca osobiście wykonywać, a

nie przez inne osoby, którymi się posługuje (udzielił upoważnienia) (patrz też uwagi w pkt 2

poniżej).

1.3. Instytucja zarządu sukcesyjnego, status i zakres działania zarządcy sukcesyjnego

Zgodnie z projektowanym art. 7 zarząd sukcesyjny ma obejmować zobowiązanie do

prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku oraz umocowanie do czynności sądowych i

pozasądowych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa w spadku.

Zarządca sukcesyjny ma działać w imieniu własnym, ale na rachunek następców prawnych

przedsiębiorcy i małżonka przedsiębiorcy, którym przysługuje udział w przedsiębiorstwie w

spadku (art. 8 projektu). W jednym czasie może być powołany tylko jeden zarządca

sukcesyjny (art. 9 projektu).

Strona 7 z 21

Przedsiębiorca będzie mógł powołać zarządcę sukcesyjnego w drodze jednostronnej

czynności prawnej – przez oświadczenie na piśmie pod rygorem nieważności (art. 10

projektu). W przypadku, gdy przedsiębiorca nie powołał zarządcy sukcesyjnego, zarządcę

sukcesyjnego będzie mogła powołać (art. 12 projektu):

 osoba, która przyjęła spadek i uzyskała zgodę wszystkich pozostałych, znanych jej

spadkobierców oraz małżonka przedsiębiorcy, chyba że otwarto testament w którym

uczyniony został zapis windykacyjny, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo,

albo

 małżonek przedsiębiorcy, jeżeli uzyskał on zgodę wszystkich znanych mu

spadkobierców przedsiębiorcy albo zapisobiercy windykacyjnego, albo

 w przypadku, w którym przedmiotem zapisu windykacyjnego jest przedsiębiorstwo 

osoba, która przyjęła zapis windykacyjny i która uzyskała zgodę małżonka

przedsiębiorcy.

Uprawnienie do powołania zarządcy sukcesyjnego będzie przysługiwało wskazanym wyżej

osobom uprawnionym przez okres dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy. Mając na

uwadze tę konstrukcję należy zauważyć, że w innych krajach, w Polsce okresu

międzywojennego i zresztą do 1964 r. tę rolę pełnił prokurent. Dlatego przede wszystkim dla

uzdrowienia i zbliżenia regulacji krajowych, co jest standardem na świecie należy wreszcie

zrealizować zapis k.c., iż prokurę może ustanowić każdy przedsiębiorca. Prokura jest właśnie

tą instytucją, która wprowadza zarządcę przedsiębiorstwa czyli osobę, która jest

legitymowana do prowadzenia przedsiębiorstwa w imieniu i na rachunek przedsiębiorcy i

może nadal działać po śmierci przedsiębiorcy do czasu, aż sukcesorzy nie postanowią co do

losów przedsiębiorstwa, tzn. nie obejmą go lub nie dokonają zbycia. Można przywołać tu za

Komentatorami Kodeksu handlowego1, do art. 61 par. 1 k.h., który stanowił, iż prokura

upoważnia do wszystkich czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z

prowadzeniem jakiegokolwiek przedsiębiorstwa zarobkowego, że termin „upoważnia”

odnosił się do stosunków wobec osób trzecich i obejmował nie tylko zwykłe, lecz także

przekraczające zwykły zakres czynności, jeżeli one tylko mogły mieć związek z

przedsiębiorstwem.

1 Tak: Komentarz do Kodeksu handlowego, 1994, T.Dziurzyński, Z.Fenichel, M.Honzatko, str. 61 i nast.

Strona 8 z 21

Prokurent mógł więc wnosić pozwy w imieniu kupca (co oznacza obecnie - przedsiębiorca,

osoba fizyczna), ustanawiać pełnomocnika procesowego, zawierać ugody w procesie; mogły

być skutecznie do jego rąk doręczane pozwy przeciwko kupcowi w sprawach, związanych z

prowadzeniem przedsiębiorstwa. O ile zatem przepisy odnoszące się do prokury nie stanowiły

inaczej, prokurent mógł dokonywać czynności, do których normalnie potrzebne było

pełnomocnictwo osobne. Natomiast już z mocy prokury umocowany był do nabywania

nieruchomości i dokonywania czynności, mających na celu uwolnienie nieruchomości od

obciążeń, o ile oczywiście pozostawało to w związku z przedsiębiorstwem. Mógł też dalej

wydzierżawiać i wynajmować nieruchomości. Ograniczenia prokury nie miały skutku wobec

osób trzecich nawet wówczas, gdy osoby te o ograniczeniu widziały lub wiedzieć powinny.

Ponadto, zgodnie z art. 64 k.h. prokura mogła być w każdym czasie odwołana, wygasała

wskutek ogłoszenia upadłości kupca, natomiast śmierć kupca ani utrata przez niego zdolności

do działań prawnych nie powodowała wygaśnięcia prokury. Na tle tego przepisu,

Komentatorzy zwracali m.in. uwagę, iż prokura wygasała z chwilą przejścia spółki w stan

likwidacji; jednakże zasada ta nie obowiązywała, gdy kupiec jednoosobowy lub osoba prawna

likwidowały swoje przedsiębiorstwo. Prokura wygasała również z chwilą zbycia

przedsiębiorstwa, a także wskutek zamknięcia przedsiębiorstwa (wygaszenia działalności i

zgłoszenia do rejestru) oraz także wskutek tego, że po jej udzieleniu nastąpiły okoliczności

faktyczne, ograniczające prokurenta w zdolności do czynności prawnych.

Należy podnieść, iż jeżeli w projektowanej regulacji poszerzono by jej zakres i jednocześnie

umożliwiono korzystać z prokury przedsiębiorcom, osobom fizycznym, spółkom cywilnym,

to większa część regulacji dotycząca zarządu sukcesyjnego stałaby się zbędną i samo pojęcie

zarządców sukcesyjnego również.

Według projektowanego art. 14 zarządca sukcesyjny będzie uprawniony do dokonywania

czynności zwykłego zarządu w sprawach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w

spadku; a co do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu w sprawach

wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku - za zgodą wszystkich następców

prawnych przedsiębiorcy oraz małżonka przedsiębiorcy, którym przysługuje udział w

przedsiębiorstwie w spadku, a w braku takiej zgody  za zezwoleniem sądu.

Projekt stanowi, iż zarządca sukcesyjny zaciąga tylko takie zobowiązania, które są związane z

prowadzeniem przedsiębiorstwa w spadku i które mogą być zaspokojone z dochodów lub

majątku przedsiębiorstwa w spadku.

Strona 9 z 21

Odwołanie zarządcy sukcesyjnego będzie możliwe w każdym czasie. Może tego dokonać

sam przedsiębiorca w formie pisemnej pod rygorem nieważności (art. 18 projektu). Po

śmierci przedsiębiorcy zarządca sukcesyjny może być odwołany przez osobę, która

uczestniczyła w jego powołaniu albo była do tego uprawniona, za zgodą pozostałych z tych

osób (analogicznie jak przy powołaniu zarządcy sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy).

Niezależnie od tego, zarządcę sukcesyjnego może (samodzielnie) odwołać każdy z następców

prawnych przedsiębiorcy (czyli po potwierdzeniu we właściwej drodze nabycia spadku), lub

małżonek przedsiębiorcy, którym przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku.

Odwołanie zarządcy sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy wymaga zachowania formy aktu

notarialnego.

Osoba powołana jako zarządca sukcesyjny może także zrezygnować z tej funkcji, składając

oświadczenie odpowiednio przedsiębiorcy (jeżeli zarządcę powołał przedsiębiorca za życia)

albo przed notariuszem (art. 19 projektu).

Zarząd sukcesyjny ma mieć charakter tymczasowy. Zgodnie z przyjętą w projekcie zasadą,

zarządca sukcesyjny będzie mógł prowadzić przedsiębiorstwo do czasu działu spadku, nie

dłużej jednak niż przez okres dwóch lat od dnia śmierci przedsiębiorcy (art. 20 projektu).

Z ważnych przyczyn sąd, przed wygaśnięciem zarządu sukcesyjnego, będzie mógł – na

wniosek osoby, na rzecz której działa zarządca sukcesyjny, przedłużyć okres zarządu

sukcesyjnego o określony czas, nie dłuższy jednak niż okres pięciu lat od dnia śmierci

przedsiębiorcy.

Zarząd sukcesyjny wygaśnie natomiast przed upływem dwóch lat od dnia śmierci

przedsiębiorcy, nawet jeśli nie zostanie dokonany dział spadku, w następujących

przypadkach:

 z upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy, jeżeli w tym okresie

żaden ze spadkobierców przedsiębiorcy nie przyjął spadku ani zapisobierca

windykacyjny nie przyjął zapisu windykacyjnego, chyba że zarządca sukcesyjny

działa na rzecz małżonka przedsiębiorcy;

 z upływem miesiąca od dnia prawomocnego stwierdzenia nabycia spadku albo

poświadczenia dziedziczenia, jeżeli spadek nabył jeden spadkobierca albo

zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości;

 z dniem nabycia od pierwotnego następcy prawnego lub małżonka przedsiębiorcy

przedsiębiorstwa w spadku przez jedną osobę;

Strona 10 z 21

 z upływem miesiąca od dnia odwołania zarządcy sukcesyjnego albo rezygnacji z tej

funkcji, chyba że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;

 z upływem miesiąca od dnia śmierci, utraty przez zarządcę sukcesyjnego pełnej

zdolności do czynności prawnych, prawomocnego orzeczenia w stosunku do niego

zakazu wykonywania działalności lub pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego, chyba

że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;

 z dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy.

W projektowanej ustawie przyjmuje się, że w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do

dnia ustanowienia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania

zarządcy sukcesyjnego, osoby uprawnione do powołania zarządcy sukcesyjnego (małżonek

lub prawdopodobny zapisobierca windykacyjny, a w braku tych osób – prawdopodobny

spadkobierca przedsiębiorcy) mogą dokonywać czynności koniecznych do zachowania lub

zabezpieczenia majątku przedsiębiorstwa w spadku lub możliwości prowadzenia tego

przedsiębiorstwa (art. 23 projektu).

Powyższe rozwiązania są niespójne i stwarzają istotne ryzyka. Zarządca sukcesyjny tak, jak

prokurent powinien mieć obowiązek prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku tak, jak

przedsiębiorca, przy zastrzeżeniu czynności zwykłego zarządu i nie powinno z prawa

wynikać, iż może porzucić przedsiębiorstwo czy wręcz utracić możliwość jego prowadzenia

w związku z wygaśnięciem zarządu lub innymi czynnościami, choćby odwołania przez

spadkobierców do chwili przekazania przedsiębiorstwa, zarządu nim swojemu następcy bądź

pełnomocnikowi następców prawnych uprawnionych do dokonania takiego umocowania,

wydania przedsiębiorstwa zapewniającego utrzymanie go w ruchu. W przypadku utraty tytułu

prawnego stosuje się przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia i prawa do

dokonywania czynności zapobiegających utracie wartości, stratom majątkowym (art. 752

k.c.).

1.4. Stosunki prawne dotyczące zmarłego przedsiębiorcy lub przedsiębiorstwa w spadku,

zasada kontynuacji

Zgodnie z art. 28 projektu od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny

może wykonywać majątkowe prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy w sprawach

wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku. We wszystkich stosunkach

umownych, w których przepisy lub umowa przewidują po śmierci przedsiębiorcy działanie

spadkobierców przedsiębiorcy, w sprawach wynikających z prowadzenia przedsiębiorstwa w

spadku działa zarządca sukcesyjny.

Strona 11 z 21

W projektowanym art. 32 zapisano zasadę kontynuacji stosunków umownych

stanowiąc, iż w braku odmiennych postanowień umowy, śmierć przedsiębiorcy nie powoduje

wygaśnięcia umowy zawartej przez tego przedsiębiorcę w zakresie działalności jego

przedsiębiorstwa, jeżeli z chwilą śmierci przedsiębiorcy został ustanowiony zarząd

sukcesyjny. Uprawnienia i obowiązki wynikające z takiej umowy będą przechodzić na

pierwotnych następców prawnych przedsiębiorcy, a do chwili wygaśnięcia zarządu

sukcesyjnego ma je wykonywać zarządca sukcesyjny. Powyższa zasada nie będzie miała

zastosowania do umów, których wykonanie zależy od osobistych przymiotów zmarłego

przedsiębiorcy.

Jeżeli zarząd sukcesyjny został ustanowiony po śmierci przedsiębiorcy, obowiązywanie

umowy zawartej przez przedsiębiorcę w zakresie działalności jego przedsiębiorstwa będzie

zależało od potwierdzenia tej umowy (art. 33 projektu). W przypadku takiego

potwierdzenia, uprawnienia i obowiązki wynikające z takiej umowy przejdą na następców

prawnych przedsiębiorcy, a jeżeli został ustanowiony zarząd sukcesyjny, do czasu

wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego, wykonywać je będzie zarządca sukcesyjny. Potwierdzenie

umowy będzie miało moc wsteczną od daty śmierci przedsiębiorcy.

Jeżeli natomiast nie ustanowiono zarządu sukcesyjnego, umowa wygaśnie wraz z upływem

terminu do powołania zarządcy sukcesyjnego, a zobowiązania wynikające ze spełnienia

świadczenia przez drugą stronę umowy wejdą do długów spadkowych.

W praktyce wszystkie powyższe zagadnienia załatwiałaby formuła pełnej sukcesji

uniwersalnej pod tytułem ogólnym z warunkiem zawieszającym i rozwiązującym; po

pierwsze trwania lub ustanowienia prokury i pod drugie prowadzenia przedsiębiorstwa,

pozostawania w ruchu chyba, że sukcesorzy, za zgodą sądu, podejmą decyzję o likwidacji

przedsiębiorstwa lub uczyni to sąd, na wniosek prokurenta w związku z

uprawdopodobnieniem upadłości, a więc sytuacji, gdy ciężary i długi mogą przekroczyć

aktywa, czyli nastąpi utrata wartości przedsiębiorstwa.

1.5. Kwestie podatkowe w okresie zarządu sukcesyjnego

W projekcie w art. 40 wprowadza się zapis, zgodnie z którym przedsiębiorstwo w spadku

uznaje się za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, będącą

podatnikiem, o którym mowa we właściwych przepisach ustaw podatkowych.

Strona 12 z 21

1.6. Przepisy przejściowe

Projekt zakłada wejście w życie ustawy z dniem 1 stycznia 2018 r., z tym, że art. 66 stanowi

się, iż jej przepisy znajdą zastosowanie także, w przypadku gdy śmierć przedsiębiorcy

nastąpiła przed dniem wejścia ustawy w życie, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy nie

upłynął termin 2 miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy do powołania zarządcy

sukcesyjnego.

2. Uwagi do projektowanych rozwiązań

2.1. Co do zasady kierunek proponowanych zmian należy ocenić pozytywnie.

Przedsiębiorstwa tzw. rodzinne w tym ujęciu tradycyjnym, zawsze były i nadal powinny być

jednym z istotnych elementów przedsiębiorczości, form prowadzenia i finansowania

działalności gospodarczej, w oparciu o „zasoby rodzinne” tak w obszarze własności

intelektualnej, materialne jak i zdolności finansowania. W aktualnym stanie prawnym brak

jest rozwiązań, które zapewniałyby kontynuację prowadzenia przedsiębiorstwa przy

zachowaniu jego ciągłości jako rodzinnego niezależnie od naturalnych procesów

dziedziczenia, sukcesji i zmian w formie prowadzenia działalności gospodarczej.

Rozwiązanie takie funkcjonowało przed wojną; zgodnie z przepisami rozporządzenia

Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowym (Dz.U. Nr 53,

poz. 468).

2.2 Niewątpliwie wprowadzenie do polskiego systemu prawa rozwiązań, które umożliwiłyby

przejściowe prowadzenie przedsiębiorstwa po śmierci przedsiębiorcy będącego osobą

fizyczną jest korzystne dla gospodarki, ponieważ zapewnia ochronę działalności

gospodarczej jako „żywego przedsiębiorstwo”, przed likwidacją nieuchronną w związku ze

śmiercią osoby fizycznej i to nawet jeżeli nie było żadnych przesłanek ekonomicznych. Z

tego punktu widzenia, ratio legis proponowanych nowych rozwiązań co do zasady spełnia

powyższe przesłanki; aczkolwiek forma i przyjęte rozwiązania niekoniecznie są optymalne.

Strona 13 z 21

2.3. Bardziej krytycznie natomiast trzeba odnieść się do konkretnych przepisów projektu.

Zasadnicza uwaga dotyczy tego, iż niepotrzebnie wprowadza się tak rozbudowaną regulację

tworząc nową kategorię jednostki organizacyjnej, która na dodatek nie będzie miała zdolności

prawnej, ani nie ma być formą prowadzenia przedsiębiorstwa w ramach i o statusie

prowadzenia działalności gospodarczej. Zarządca tymczasowy, niezależnie od nazwy, trybu i

podstaw ustanawiania powinien w pełnym zakresie być traktowany, mieć kompetencje i

obowiązki zarówno jako osoba kierująca przedsiębiorstwem / organ zarządczy, jak i

kierownik zakładu pracy mający pełną legitymację do zarządu zwykłego, a wobec okresowo

nieobjęcia przez sukcesorów prowadzenia przedsiębiorstwa, a tym samym nie wykonywania

praw właścicielskich i zarządczych, mógłby mieć poszerzone zakresy, kompetencje do

czynności przekraczających zwykły zarząd.

2.4. Możliwym i pożądanym rozwiązaniem w przedmiotowej materii powinno być przyjęcie

domniemania prawnego, że przedsiębiorstwo w spadku jest prowadzone na rachunek

spadkobierców (sukcesorów), do czasu oświadczenia się przez nich co do zachowania i

prowadzenia przedsiębiorstwa, z tą tylko modyfikacją, że o ile nie wprowadzono prokury, to

za prokurenta pojawia się zarządca (z pewnymi modyfikacjami kompetencji), który działa jak

prokurent. Było by to zgodne z zasadą sukcesji uniwersalnej pod tytułem ogólnym

(przedsiębiorstwo przechodzi na spadkobierców lub zapisobierców bądź ew. na nabywcę

przedsiębiorstwa). Z punktu widzenia natomiast dyrektywy racjonalnego ustawodawcy,

powyższe pozwoliłoby również na ograniczenie konieczności tak szerokiej ingerencji w

materię wielu ustaw, tu; zmiana dotyczy 25 aktów prawnych z zakresu prawa cywilnego,

administracyjnego, podatkowego.

2.5. Mając powyższe na uwadze, podstawowe, kluczowe zmiany powinny objąć tylko:

 ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity

Dz.U. z 2016 r. poz. 1829, dalej usdg),

 ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r.

poz. 380 ze zm.),

 ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników

i płatników (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 476 ze zm.) oraz

Strona 14 z 21

 ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst

jednolity Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej updof).

2.6. Zmiany powinny objąć lub odnosić się do przepisów Kodeksu cywilnego, m. in. art.

43[4] oraz 43[8] par. 2 (dotyczące firmy), art. 55[1], 55[2], 55[4] (dotyczące

przedsiębiorstwa), art. 109[1] par. 1 oraz 109[8] par. 1 (dotyczące prokury).

Należałoby przeprowadzić analizę w zakresie koniecznych zmian przepisów księgi czwartej

Kc w szczególności w zakresie spadku do czasu jego objęcia przez spadkobierców, zarządcy

masy spadkowej jak również odpowiednich przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w

zakresie dotyczącym w szczególności zabezpieczania masy spadkowej. Zmiany te należałoby

dopracować, tak aby je wprowadzić do istniejącego systemu prawnego nie zaburzając jego

funkcjonowania.

Również należałoby, w przypadku wyboru określonych rozwiązań, dopracować spójność

siatki pojęć.

Zgodnie z art. 43[4] Kc, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to

włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności

przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Proponowana regulacja: firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to

włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności

przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Dopuszcza

się prowadzenie przedsiębiorstwa osoby fizycznej po jej śmierci pod dotychczasową firmą na

rachunek spadkobierców zgodnie z przepisami odrębnymi. W takim wypadku firma

powinna zawierać dodatek „na rachunek przedsiębiorstwa w spadku”.

Zgodnie z przepisem art. 43[8] Kc;

§ 1. W przypadku utraty członkostwa przez wspólnika, którego nazwisko było umieszczone w

firmie, spółka może zachować w swej firmie nazwisko byłego wspólnika tylko za wyrażoną na

piśmie jego zgodą, a w razie jego śmierci - za zgodą jego małżonka i dzieci.

Strona 15 z 21

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku kontynuowania działalności

gospodarczej osoby fizycznej przez inną osobę fizyczną będącą jej następcą prawnym.

§ 3. Kto nabywa przedsiębiorstwo, może je nadal prowadzić pod dotychczasową nazwą.

Powinien jednak umieścić dodatek wskazujący firmę lub nazwisko nabywcy, chyba że strony

postanowiły inaczej.

Proponowana zmiana w par. 2:

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w wypadku kontynuowania działalności gospodarczej

osoby fizycznej przez inną osobę fizyczną będącą jej następcą prawnym oraz w wypadku

prowadzenia przedsiębiorstwa na rachunek spadku zgodnie z przepisami odrębnymi.

Zgodnie z przepisem art. 55[1] Kc, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem

składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności

gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa

przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i

wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa

do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Strona 16 z 21

W pierwszej kolejności należałoby postulować zmianę wprowadzenia do przepisu art. 55[1]

Kc; przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i

materialnych dla prowadzenia działalności gospodarczej. Celem tej zmiany jest

wyeksponowanie tego, że przedsiębiorstwo jest ze swej istoty „żywe” - jest w ruchu, w

przeciwieństwie do zbioru rzeczy lub innych składników materialnych oraz niematerialnych.

Zmiana w art. 55[1] Kc polegała by na objęciu dotychczasowej treści oznaczeniem par. 1, i

dodaniem par. 2 o następującej treści:

Przedsiębiorstwo prowadzone w ramach masy spadkowej przez prokurenta (ewentualnie

rozszerzając o wykonawcę testamentu lub kuratora) obejmuje także firmę z odpowiednim

dodatkiem oraz prawo do występowania w obrocie przy korzystaniu z identyfikacji

statystycznej i podatkowej oraz innych oznaczeń i identyfikacji zgodnie z przepisami

szczególnymi.

Należałoby rozważyć ograniczenie możliwości prowadzenia przedsiębiorstwa po śmierci

przedsiębiorcy tylko i wyłącznie do prokurenta (optymalnie jednocześnie, lub wykonawcy

testamentu), którego on sam ustanowił. Niewątpliwie udzielenie prokury powinno się wiązać

z istnieniem zaufania wobec osoby prokurenta, jak i posiadaniem przez niego odpowiednich

kwalifikacji. Przedsiębiorca mógłby zatem za swego życia mieć możliwość kto poprowadzi

jego działalność na wypadek jego śmierci.

Wydaje się, że dla pewności obrotu byłoby bezpieczniejsze powierzenie prowadzenia

przedsiębiorstwa po śmierci przedsiębiorcy wyłącznie prokurentowi, którego kompetencje są

jasno zdefiniowane w ustawie (Kc) zamiast wykonawcy testamentu, który nie będąc

jednocześnie prokurentem, w pierwszej kolejności może realizować nie tyle cel jakim jest

prowadzenie przedsiębiorstwa, ale rozdysponowanie masą spadkową zgodnie z

postanowieniami testamentu.

Zgodnie z art. 55[2] Kc czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje

wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności

prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należałoby rozważyć kwestię zbycia przedsiębiorstwa prowadzonego na rachunek spadku z

uwzględnieniem przepisów z księgi czwartej Kc dotyczących zbywania spadku lub

składników majątkowych wchodzących w jego skład.

Strona 17 z 21

Zgodnie z art. 55[4] Kc nabywca przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest

odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem

przedsiębiorstwa lub gospodarstwa, chyba że w chwili nabycia nie wiedział o tych

zobowiązaniach, mimo zachowania należytej staranności. Odpowiedzialność nabywcy

ogranicza się do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa według stanu w

chwili nabycia, a według cen w chwili zaspokojenia wierzyciela. Odpowiedzialności tej nie

można bez zgody wierzyciela wyłączyć ani ograniczyć.

Należałoby utrzymać zasadę określoną w przepisie art. 55[4] Kc celem ochrony wierzycieli.

Przechodząc do rozważania zmian w przepisach regulujących prokurę należałoby wskazać na

podstawowy element zarysowanej koncepcji. Otóż należałoby przyjąć, że opierałaby się ona

na instytucji prokury. Przedsiębiorca, osoba fizyczna powinna mieć możliwość ustanowienia

prokury. Po jego śmierci przedsiębiorstwo było by prowadzone na rachunek spadku przez

prokurenta, który powinien mieć możliwość powołania odpowiedniego zarządcy lub

ostatniego prokurenta mającego wiedzę jak i umiejętności potrzebne do samodzielnego

prowadzenia przedsiębiorstwa. Zaletą instytucji prokury jest to, że uprawnienia prokurenta są

ściśle określone przepisami, co do zasady bez możliwości ich modyfikacji przez

przedsiębiorcę, co ma szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa obrotu. Dodatkowo już w

obowiązującym wcześniej stanie prawnym, prokura nie wygasała w przypadku śmierci

przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. Bezpieczeństwo obrotu wymaga, żeby prowadzenie

przedsiębiorstwa po śmierci przedsiębiorcy powierzyć prokurentowi, który powinien mieć

odpowiednie kompetencje i uprawnienia nie budzące wątpliwości co do ich zakresu.

Zgodnie z art. 109[1] Kc,

§ 1. Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego

obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, które obejmuje umocowanie do czynności

sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

§ 2. Nie można ograniczyć prokury ze skutkiem wobec osób trzecich, chyba że przepis

szczególny stanowi inaczej.

Strona 18 z 21

Proponowana zmiana:

§ 1. Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego

obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej

(CEDIG), które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są

związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zmiana ma na celu umożliwienie przedsiębiorcom wpisanym do CEIDG ustanawianie

prokury. Na marginesie należy wskazać, że docelowo należałoby rozważyć zniesienie

dualizmu w postaci KRS oraz CEIDG.

Zgodnie z art. 109[8] Kc,

§ 1. Udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca powinien zgłosić do rejestru

przedsiębiorców.

§ 2. Zgłoszenie o udzieleniu prokury powinno określać jej rodzaj, a w przypadku prokury

łącznej także sposób jej wykonywania.

Proponowana zmiana:

Par 1. Udzielenie i wygaśnięcie prokury przedsiębiorca powinien zgłosić do rejestru

przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej (CEDIG).

2.7. Przechodząc do rozważania zmian w innych aktach prawnych. w pierwszej kolejności

należałoby rozważyć zmianę przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

jako że stanowi ona odpowiednik Prawa przemysłowego (patrz wyżej pkt 2.1.). Analizując

przepis art. 40 Prawa przemysłowego można w pierwszej kolejności wstępnie zaproponować

w usdg przepis o następującej treści:

Na podstawie wpisu przedsiębiorcy do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności

Gospodarczej, może być po jego śmierci prowadzona działalność gospodarcza na rachunek

jego spadku do czasu objęcia przedsiębiorstwa przez spadkobierców.

Taki przepis byłby „rdzeniem”, podstawą prawną dla rozwiązania odpowiadającego

przedwojennemu. Już na pierwszym etapie pojawia się kwestia na czyj rachunek powinien

„przemysł” czyli działalność gospodarcza być wykonywana.

Strona 19 z 21

Ponieważ nie zawsze spadkobiercami będzie wdowa lub małoletni zstępni, to należałoby dziś

oczywiście zaproponować ogólnie spadkobierców. Kolejną kwestią jest wybór do jakiej daty

takie prowadzenie działalności gospodarczej powinno być dopuszczalne. Należałoby

postulować datę objęcia przedsiębiorstwa przez spadkobierców, ponieważ dopiero wtedy

będą oni mogli bezpośrednio je prowadzić.

Dalsze zmiany powinny obejmować m.in. obowiązek ujawnienia w Centralnej Ewidencji i

Informacji w szczególności:

 powołania prokurenta w rozumieniu przepisów Kc,

 śmierci przedsiębiorcy,

 dalszego prowadzenia „na rachunek spadku” działalności gospodarczej przez

prokurenta pod firmą zmarłego do czasu objęcia przez spadkobiercę lub łącznie

spadkobierców w formie przepisanej prawem, czyli np. spółki jawnej, komandytowej

lub rodzinnej o ile taką wprowadzimy do polskiego systemu prawa,

 ujawnienia w CEIDG spadkobiercy lub spadkobierców przedsiębiorstwa

prowadzonego na rachunek spadku (Spadkobiercy do czasu objęcia przedsiębiorstwa

przez następcę prawnego albo następców prawnych uprawnionego/ych do podjęcia

działalności podlegają wpisowi do CEIDG (lub KRS)).

Nawiązując do rozwiązania przyjętego w Prawie przemysłowym z 1927 r., a mianowicie

stanowiącym, iż osoby, powołane do dalszego prowadzenie przemysłu w wypadkach w tym

artykule przewidzianych, winny odpowiadać warunkom ustawowym dla prowadzących

przemysł, należałoby rozważyć wprowadzenie rozwiązania, iż jeżeli do prowadzenia

działalności gospodarczej byłby wymagane określone kompetencje, to prokurent byłby

obowiązany mieć takie właśnie kompetencje, jakie są wymagane od przedsiębiorcy.

Strona 20 z 21

2.8. W zakresie zmian w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i

płatników2 oraz updof, po pierwsze należy wskazać, że zgodnie z obecnie obowiązującym

przepisem art. 12 tej ustawy:

1. NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1)przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa

lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;

2)przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę

handlową.

1a. Do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2,

uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy z dnia 15

września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.8)).

2. W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z

wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a.

Należałoby postulować dokonanie odpowiednich zmian, celem umożliwienia niewygaśnięcia

NIP mimo zgonu przedsiębiorcy, na potrzebę prowadzenia jego przedsiębiorstwa po jego

śmierci.

Można tu zatem zaproponować następujące zmiany;

- w ust. 1 przepisu art. 12 ustawy o ewidencji, polegające na dodaniu w ust. 1 pkt 3):

3) przekształcenia przedsiębiorcy w spółkę kapitałową zgodnie z przepisem art. 551 par. 5

ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeksu spółek handlowych3.

Ta zmiana, niejako dokonana „przy okazji” miałaby na celu usunięcie luki w przepisach, tak

aby przedsiębiorca będący osobą fizyczną przekształcający swoją działalność w spółkę

kapitałową mógł ją bez zakłóceń kontynuować.

2 z zastrzeżeniem, iż te proponowane zmiany powinny być odpowiednio odniesione do projektowanych

przepisów znajdującego się obecnie na etapie konsultacji i opiniowania projektu z 10 lutego 2017 nowej ustawy

o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy

3

ze wskazaniem zgodnie z zasadami techniki prawodawczej Dz. U. i zmian.

Strona 21 z 21

- w przepisie art. 12 dodać ponadto ustęp 1b:

1b. W przypadku prowadzenia przez prokurenta przedsiębiorstwa pod dotychczasową firmą

zgodnie z art. …....... ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej4

na rachunek spadku może się on posługiwać NIP nadanym podatnikowi do czasu objęcia

przedsiębiorstwa przez następców prawnych.

- w przepisie art. 12 w ust. 2 partykułę „i” zastąpić przecinkiem i dodać do wyliczenia ust.

1b.

Odesłanie dotyczyło by przepisu w usdg umożliwiającego prowadzenie przedsiębiorstwa

zmarłego przedsiębiorcy po jego śmierci.

Zmiany w updof powinny dotyczyć w szczególności kwestii rozliczeń podatkowych zmarłego

przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo prowadziłby prokurent na dzień otwarcia spadku i

masy spadkowej na dzień objęcia przez spadkobierców. Propozycja sprowadza się do

wprowadzenia obowiązku prowadzenia odrębnie nadal dokumentacji (ksiąg rachunkowych)

przychodów i rozchodów (nie ma wyodrębnione masy majątkowej w spadku), a odrębnie

zmian w pozostałej części masy majątkowej spadku.

2.9. Mając na uwadze powyższe oraz etap prac legislacyjnych, na którym aktualnie znajduje

się przedmiotowy projekt i zakładany termin wejścia w życie nowej regulacji (1 stycznia 2018

r.), nie ma przeszkód, aby projektodawca rozważył przeformatowanie przyjętej koncepcji

zapewnienia kontynuacji działalności przedsiębiorstwa w kierunku propozycji wskazanej w

pkt 2.4 powyżej, a co za tym idzie, przy uwzględnieniu adekwatnie propozycji zmian

obowiązujących przepisów tak, jak to wskazano w pkt 2.6-2.8. Również zasadnym i celowym

byłoby, aby zweryfikować słowniczek projektowanej ustawy ograniczając o te pojęcia, które

są zbędne tak, jak to wskazano w pkt 1.1. powyżej.

 

Powrót

Stopka strony

baner toplayer
hjk