UM Nidzica

cittaslowpolska.pl

Imieniny

Dziś jest: wtorek, 16.04.2024
Imieniny: Bernadety, Kseni

Pogoda

Banery

  • NOK
  • ZOOiS
  • Biblioteka
  • Baner
  • hala
  • Baner
  • Baner
  • Nida
  • wioska
  • lgd
  • -

„Nidzicka Atlantyda” – obchody Europejskich Dni Dziedzictwa w Szkole Podstawowej Nr 2

Od pięciu lat miesiąc wrzesień jest w naszej szkole okresem, w którym organizowane są liczne wydarzenia promujące dziedzictwo historyczne i kulturowe w ramach obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa.

 

Podczas tegorocznych działań, których realizację rozpoczęliśmy w maju br. pokazaliśmy krajobraz naszego dziedzictwa, malowniczość wsi, piękno okolicznych terenów. Współpraca z ks. Andrzejem Midurą – proboszczem Parafii Miłosierdzia Bożego w Nidzicy, ks. Rolandem Zagórą – proboszczem Parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Nidzicy, ks. Przemkiem Kaweckim – Salezjaninem, Witoldem Zagożdżonem – miłośnikiem i badaczem naszego miasta, Nadleśnictwem Jedwabno, Nadleśnictwem Nidzica oraz grupą sportową Nidzica Biega zaowocowała realizacją cyklu wydarzeń pod sztandarowym hasłem „Nidzicka Atlantyda”.  

Pierwszym etapem projektu była wyprawa do położonej w gminie Jedwabno Małgi – wsi, niegdyś tętniącej życiem, po której zostały tylko ukryte w leśnej gęstwinie fundamenty domów, zniszczony cmentarz oraz zrujnowana, ostrzelana wojskowymi pociskami wieża kościoła ewangelickiego. Drugim etapem Projektu „Nidzicka Atlantyda” była wyprawa rowerowa historycznym polsko – pruskim pograniczem.

W sobotę, 9 września odbył się trzeci etap projektu – wyprawa rowerowa do rezerwatu Koniuszanka II. Młodzież gimnazjalna pod opieką nauczycieli Joanny Marcjanik i Kamila Sawickiego oraz przewodnika, badacza naszego regionu Witolda Zagożdżona, a także sportowców Teamu Nidzica Biega uczestniczyła w niezwykłej 54 km wyprawie trasą Nidzica – Nibork – Radomin – okolice Orłowa – Jabłonka – Wikno – Jezioro Zdręczno – Napiwoda – Radomin – Nidzica. Uczestnicy wycieczki mieli niepowtarzalną okazję przejażdżki średniowiecznym traktem, „Gościńcem Niborskim”. Szlakiem przez urokliwe lasy kompleksu Puszczy Napiwodzko – Ramudzkiej dotarliśmy do rezerwatu Koniuszanka II, po którym oprowadził nas leśnik p. Daniel Krysiak. Spacerowym krokiem weszliśmy na ścieżkę przyrodniczą, wzdłuż której umieszczono 12 stanowisk edukacyjnych w formie tablic, na których przedstawiono zjawiska zachodzące w środowisku leśnym: sukcesja, odnowienie naturalne, przebudowa drzewostanów, obumieranie drzew. Poznaliśmy niektóre urządzenia łowieckie, a także pułapki do prognozowania pojawienia szkodliwych owadów. Wędrując poznaliśmy historię rezerwatu oraz cel jego powstania. Dowiedzieliśmy się, że głównym walorem rezerwatu jest przełom rzeki Koniuszanki, której różnica poziomów pomiędzy najwyższym a najniższym punktem w terenie dochodzi do 20 metrów. Rzeka malowniczo wije się wśród bogatego drzewostanu i jest siedliskiem dla bobrów. W rezerwacie zachowały się okazy starych drzew, szczególnie dębów szypułkowych, których wiek szacuje się na 300-800 lat. Wszystkie są uznane za pomniki przyrody. Najgrubszy z nich ma 6,4 metrów w obwodzie i już przed I wojną światową był chroniony przez Niemców, którzy nazwali go Kaiser Wilhelm Eiche na cześć cesarza Niemiec Wilhelma. Istniejąca w rezerwacie kępa daglezji, które występują w zachodniej części Ameryki Południowej i we wschodniej Azji jest jedną z nielicznych tego gatunku występujących w drzewostanie. W bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu znajduje się dobrze zachowany schron bierny z lat, 1938–1939 do którego prowadzi odnoga głównej trasy ścieżki przyrodniczej. Jest to typowy bunkier niemiecki,   jeden ze 130 schronów bojowych i biernych, wchodzących w skład  Olsztyneckiej Linii Obronnej (nim. Hohensteinstellung). Bunkier bierny wykonany był z żelbetonu w kategorii B, czyli o grubości stropów i ścian 1,5 m. Wnętrza dwóch komór schronu zabezpieczone były blachą falistą, przeciwodpryskową. W jednym pomieszczeniu odpoczywała, spała, gotowała posiłki drużyna piechoty, drugie było składem broni i amunicji, posiadało też wyjście awaryjne, zamurowane na grubość ½ cegły. Wyposażenie schronu stanowiły prycze stalowe, piecyk węglowy, wentylator i telefon. Wycieczka doskonale wpisała się w temat tegorocznej edycji EDD „Krajobraz dziedzictwa, dziedzictwo krajobrazu”. Wyprawę zakończyło wspólne, przygotowane przez Nadleśnictwo Nidzica ognisko nad Jeziorem Zdręczno.

 

  • autor: Joanna Marcjanik
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -
  • -

Powrót

Stopka strony

baner toplayer
Informacja dot. godzin działania KASY