Dwójka świętuje swoje 55-lecie – oto trochę historii - Dwójka świętuje swoje 55-lecie – oto trochę historii

Nidzicka „Dwójka” obchodzi właśnie jubileusz 55 – lecia swego istnienia. Jest to czas, kiedy wielu ludzi spogląda wstecz przywołując wspomnienia z nią związane. Nie sposób jest w kilku słowach przytoczyć 55 – letniej historii, obfitującej w ogrom wydarzeń. Tak więc tylko kilka najistotniejszych faktów z historii szkoły.

Pierwsi uczniowie rozpoczęli naukę 14 września 1961 roku w wówczas siedmioletniej Szkole Podstawowej nr 2 im. Michała Kajki. Była to jedyna w mieście „Szkoła Pomnik Tysiąclecia”. W pierwszym roku funkcjonowania uczęszczało do niej 572 uczniów, którzy uczyli się w dwunastu klasopracowniach. Pierwszym kierownikiem szkoły był pan Ryszard Kaszewski. Po czterech latach funkcjonowania placówki w roku 1965 weszła reforma oświaty wprowadzająca ośmioletnią szkołę podstawową. W roku 1970 szkole został przekazany sztandar. W skład pierwszego Pocztu Sztandarowego wchodzili: Ewa Ojrzyńska, Irena Ostrowska, Włodzimierz Kawecki. 14 – go października 1986 roku, czyli po 25 latach funkcjonowania placówki oddano do użytku nową – dobudowaną część budynku szkoły,
w której oprócz nowych klasopracowni - ku uciesze uczniów znalazła się również obszerna aula. W roku 1999 po wejściu w życie kolejnej reformy oświaty Szkoła Podstawowa nr 2 została przekształcona w Zespół Szkół nr 2. W jego skład weszła Szkoła Podstawowa nr 2 oraz Gimnazjum nr 2, które funkcjonują do chwili obecnej. W roku 2000 powstał w szkole pierwszy oddział integracyjny. Budynek szkoły został dostosowany do funkcjonowania w nim uczniów niepełnosprawnych. Dzięki temu już od najmłodszych lat młodzież uczy się tolerancji, szacunku dla innych, staje się wrażliwa na potrzeby innych. W roku 2009 wychodząc na przeciw potrzebom mieszkańców utworzono oddziały przedszkolne. Od tej chwili progi szkoły zaczęły przekraczać dzieci 3 – letnie. Niewątpliwie ogromną radość uczniom sprawiło oddanie w roku 2012 nowoczesnego kompleksu boisk (boisko wielofunkcyjne, boisko „Orlik), które służą nie tylko uczniom, ale również całej społeczności lokalnej.

Już od początku funkcjonowania „Dwójki” nauczyciele uczący w niej zwracali szczególną uwagę na bezpieczeństwo uczniów i robili wszystko, by uczniowie czuli się w niej jak w domu. Obecnie szkoła jest jasna, kolorowa, nowocześnie wyposażona, spełniająca wszelkie standardy. Uczą w niej wykształceni, otwarci na potrzeby uczniów nauczyciele. Uczniowie mogą w niej rozwijać swoje wszechstronne zainteresowania. Zarówno podczas zajęć lekcyjnych, jak i uczęszczając na zajęcia pozalekcyjne. Wielu uczniów odnosiło i odnosi sukcesy w konkursach przedmiotowych, artystycznych, czy zawodach sportowych. Wśród uczniów i absolwentów „Dwójki” można znaleźć wielu laureatów konkursów i zawodów na szczeblu ogólnopolskim, jak i międzynarodowym. Dyrekcja oraz całe Grono Pedagogiczne cenią sobie współpracę z rodzicami i całym środowiskiem lokalnym. Są otwarci na propozycje rodziców i chętnie realizują inicjatywy przez nich podejmowane. Młodzież wychowywana jest w duchu patriotyzmu oraz poszanowania swojej „Małej Ojczyzny”. Kultywowane są tradycje regionalne, uczniowie poznają historię regionu, są uczeni poszanowania dla przeszłości związanej z Ziemią Nidzicką.

Jesteśmy dumni z naszych wychowanków zarówno z tych, którzy są absolwentami naszej szkoły, jak i obecnie do niej uczęszczających.

Działania podejmowane przez szkołę wspierane są z dużym zaangażowaniem przez organ prowadzący, Centrum Usług Wspólnych oraz inne instytucje wspomagające realizację zadań statutowych szkoły. Nieoceniona jest także współpraca z proboszczem Parafii Miłosierdzia Bożego.

Przy okazji tego święta chcielibyśmy podziękować wszystkim nauczycielom, którzy tworzyli historię naszej „Dwójki” oraz wszystkim pracownikom administracji i obsługi. To właśnie dzięki waszemu oddaniu i zaangażowaniu powstawała piękna historia szkoły na „Zatorzu”. Mamy nadzieję, że będziemy godnie kontynuować rozpoczęte przed 55 – laty dzieło, że uczniowie w dalszym ciągu będą chętnie uczęszczali do „Dwójki” i chętnie do niej wracali, nie tylko wspomnieniami, ale odwiedzając nas i przekazując swoje doświadczenia coraz młodszym pokoleniom.